Η ομορφιά θα σβήσει στο χρόνο αλλά η καρδιά και η ψυχή θα είναι πάντα ίδια…..

Ένας άντρας παντρεύτηκε ένα όμορφο κορίτσι. Την αγαπούσε πάρα πολύ.

Μια μέρα ανέπτυξε μια δερματική ασθένεια. Σιγά σιγά, άρχισε να χάνει την ομορφιά της. Συνέβη έτσι μια μέρα ο άντρας της έφυγε σε μια επιχείρηση. Επιστρέφοντας, είχε ατύχημα και έχασε την όρασή του.

Ωστόσο, η οικογενειακή τους ζωή συνεχίστηκε ως συνήθως. Αλλά καθώς περνούσαν οι μέρες, σταδιακά έχασε την ομορφιά της. Συνέχισε να την αγαπάει και εκείνη τον αγαπούσε πολύ.

Μια μέρα πέθανε. Ο θάνατός της έφερε μεγάλη θλίψη. Ολοκλήρωσε όλες τις τελετές του και ήθελε να φύγει από την πόλη.

Ένας άνδρας πίσω πλησίασε και είπε: ” Πώς θα μπορέσεις να περπατήσεις μόνος; Αυτές τις μέρες η γυναίκα σου συνήθιζε να σε βοηθάει “. απάντησε, ” Δεν είμαι τυφλός. Συμπεριφέρθηκα έτσι γιατί αν ήξερε ότι μπορούσα να δω την κατάσταση του δέρματος λόγω μιας ασθένειας, θα πληγωνόταν περισσότερο από την ασθένεια της.

Δεν την αγαπούσα μόνο για την ομορφιά της, αλλά ερωτεύτηκα την τρυφερή και την αγάπη της φύση.
Οπότε προσποιήθηκα ότι ήμουν τυφλός. Απλά ήθελα να την κρατήσω ευτυχισμένη. Σας εύχομαι πολύ χρόνο
Ηθικά: Όταν αγαπάς πραγματικά κάποιον, περπάτα δίπλα του μέχρι το τέλος για να κρατήσεις το άτομο σου ευτυχισμένο και μερικές φορές είναι καλό για εμάς να ενεργούμε τυφλά και να αγνοούμε τα μικρά προβλήματα των άλλων για να είμαστε ευτυχισμένοι .

Η ομορφιά θα σβήσει στο χρόνο αλλά η καρδιά και η ψυχή θα είναι πάντα ίδια…

Αγάπα το άτομο για ό, τι υπάρχει μέσα, όχι έξω!