Θρίλερ στο Astrakhan – Για 1η φορά στην ιστορία η Ρωσία «κρύβει» διηπειρωτικό που εκτόξευσε – Δοκιμή μήνυμα σε ΗΠΑ, Ισραήλ

Ένα πραγματικό γεωπολιτικό θρίλερ εκτυλίχθηκε τις προηγούμενες μέρες στο τρίγωνο Ρωσία – Ισραήλ – Ιράν. Η Μόσχα γνώριζε για τα αντίποινα του Ιράν στο Ισραήλ με την εκτόξευση drones και πυραύλων στις 13 Απριλίου 2024, πολλές μέρες πριν.
Επίσης ήταν σε γνώση της πρόθεσης του Ισραήλ  να απαντήσει στο Ιράν άμεσα, παρά τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ.
Το Ιράν είναι στρατηγικός σύμμαχος της Ρωσίας, που έσπευσε εκ των προτέρων να του παράσχει προστασία.
Η Ρωσία μία μέρα πριν από τα αντίποινα του Ιράν έστειλε ένα μήνυμα τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στο Ισραήλ.
Ένα μήνυμα πειστικό με ένα όπλο που δεν διαθέτουν οι Αμερικανοί.Μήνυμα με …άγνωστο πύραυλο

Στις 12 Απριλίου 2024, οι Ρωσικές Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις (RVSN) πραγματοποίησαν τη δοκιμαστική εκτόξευση ενός ICBM (διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου) στο Kapustin Yar στην περιοχή Astrakhan.

Ο πύραυλος έπληξε το πεδίο δοκιμών Sary Shagan στο Καζακστάν, που βρίσκεται περίπου 1.600 χιλιόμετρα ανατολικά.
Εκτός από το ότι είναι ICBM, οι Ρώσοι δεν αποκάλυψαν τον ακριβή τύπο του πυραύλου που εκτόξευσαν.
Για πρώτη φορά στην ιστορία η Μόσχα δεν ανακοινώνει τον τύπο του πυραύλου, που εκτόξευσε.      
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας περιορίστηκε να ανακοινώσει ότι η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε για να δοκιμαστεί ένα «μελλοντικό σύστημα», καθώς και για να επιβεβαιωθεί «η σταθερότητα των επιχειρησιακών πυραύλων».
Η δοκιμή κρίθηκε επιτυχημένη τόσο από Ρώσους, όσο και από ξένους στρατιωτικούς παρατηρητές και αναλυτές.
Ωστόσο, σε συνδυασμό με τη μάλλον αντισυμβατική ταλάντευση και ελιγμούς του πυραύλου, αυτό το επίπεδο μυστικότητας από το Ρωσικό υπουργείο Άμυνας, αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα, επισημαίνει ο στρατιωτικός αναλυτής Drago Bosnic.
Ήταν Yars; – Tίποτα δεν είναι σίγουρο – Πυκνό μυστήριο

Ορισμένες πηγές, ιδιαίτερα εκείνες στη Δύση, ανέφεραν ότι ο εν λόγω πύραυλος είναι ο 15Zh55ME «Topol-ME/Yars-E».
«Ωστόσο, εκτός από εικασίες, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είδους ICBM ήταν» επισημαίνει ο Bosnic.
Στην πραγματικότητα, το βεληνεκές πάνω στο οποίο διεξήχθη η δοκιμαστική εκτόξευση θα μπορούσε να υποδεικνύει πως ο εν λόγω πύραυλος ήταν ICBM μόνο κατ’ όνομα, καθώς εκτοξεύονται συνήθως στο χώρο δοκιμών Kura στην Kamchatka, που είναι πολύ πιο ανατολικά και επομένως πιο κατάλληλο σημείο για τη δοκιμή πραγματικών ICBM.
Ο εν λόγω πύραυλος έδειξε κάποια μάλλον ασυνήθιστη ταλάντευση και ελιγμούς, που δεν παρατηρούνται σε άλλους ICBM.
Πρόκειται για μία μοναδική περίπτωση, καθώς καμία άλλη χώρα εκτός από τη Ρωσία δεν έχει αναπτύξει τέτοιες τεχνολογίες για προηγμένους βαλλιστικούς πυραύλους.
Ξεκινώντας με το θρυλικό «Topol» ιδιαίτερα την παραλλαγή «Topol-M», οι περισσότεροι ρωσικοί ICBM έχουν αυτή τη δυνατότητα.
Ο νεότερος και πιο προηγμένος RS-24 «Yars», που αποτελεί πλέον το μεγαλύτερο μέρος του στρατηγικού οπλοστασίου της Ρωσίας, το πιο ισχυρό στον κόσμο, κληρονόμησε επίσης αυτή την ικανότητα.

Επιταχύνονται οι αλλαγές

Έχουν υπάρξει αρκετές εκδόσεις του ICBM, μία από τις οποίες είναι ουσιαστικά μια «συντομευμένη» έκδοση του «Yars» γνωστή ως RS-26 «Rubezh».
Η ανάπτυξη αυτού του πυραύλου τέθηκε επίσημα σε αναστολή τον Μάρτιο του 2018 καθώς η Ρωσία έδωσε προτεραιότητα στην υιοθέτηση του στρατηγικού HGV «Avangard» (υπερηχητικό όχημα ολίσθησης).
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο RS-26 υποτίθεται ότι θα επανακυκλοφορούσε το 2027.
Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν μονομερώς από τη Συνθήκη INF το 2019, ο ρωσικός στρατός φαίνεται να έχει προσαρμόσει ανάλογα τα σχέδιά του.
Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία σίγουρα επιτάχυνε αυτή την αλλαγή.

Συναγερμός στο ΝΑΤΟ που δεν έχει τέτοιο όπλο

Σημειώνεται ότι παρόλο που ο «Rubezh» είναι επίσημα ICBM, η στρατηγική του επίδραση ουσιαστικά τον τοποθετεί στην κατηγορία των IRBM (βαλλιστικοί πύραυλοι μέσου βεληνεκούς).
Το 2012, ο RS-26 εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Plesetsk στη βορειοδυτική Ρωσία, χτυπώντας το σημείο δοκιμών Kura περίπου 5.800 χιλιόμετρα ανατολικά.
Η πλέον ανενεργή Συνθήκη INF ορίζει οποιονδήποτε βαλλιστικό πύραυλο με βεληνεκές 3.000-5.500 χιλιόμετρα ως IRBM, που σημαίνει ότι ο Rubezh εμπίπτει ακριβώς έξω από αυτήν την κατηγορία εάν ληφθεί υπόψη το μέγιστο βεληνεκές του.
Ωστόσο, το γεγονός πως έχει χρησιμοποιηθεί σε πολύ μικρότερες αποστάσεις από τότε σημαίνει ότι, στην πράξη είναι ένα IRBM.
Και αυτό ακριβώς παρατηρεί χωρίς εφησυχασμό το ΝΑΤΟ.
Αυτό ουσιαστικά κάνει τον RS-26 διάδοχο του RSD-10 «Pioneer» που είχε τον ίδιο στρατηγικό αντίκτυπο.
Από το 2018, τον Rubezh τον καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου με ελάχιστες έως καθόλου πληροφορίες σχετικά με την ανάπτυξή του.
Ωστόσο, πιο πρόσφατες αναφορές υποδηλώνουν ότι η δραστηριότητα γύρω από αυτόν τον πύραυλο ήταν κάθε άλλο παρά αδρανής.
Η κλιμακούμενη επιθετικότητα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, καθώς και οι βαθιά αποσταθεροποιητικές κινήσεις των ΗΠΑ και των υποτελών και των δορυφορικών κρατών τους γύρω από τα σύνορα της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής, υποδηλώνουν ότι η Μόσχα χρειάζεται σίγουρα έναν πύραυλο σαν αυτόν, παρατηρεί ο Bosnic.
Το γεγονός ότι μπορεί επίσης να μεταφέρει ένα ωφέλιμο φορτίο MIRV (πολλαπλά ανεξάρτητα οχήματα επανεισόδου) δίνει στη Ρωσία άνευ προηγουμένου δυνατότητες χτυπήματος σε ενδιάμεσες αποστάσεις.

Άτρωτος από τις αντιβαλλιστικές δυνάμεις

Καμία δύναμη στο ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των ΗΠΑ, δεν έχει κάτι παρόμοιο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την ικανότητα ελιγμών του RS-26, δίνοντάς του «ασυλία» έναντι των συστημάτων αντιβαλλιστικών πυραύλων ABM.
Συγκεκριμένα, η τυπική άμυνα ABM έχει ήδη ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο λόγω της απόλυτης ταχύτητας τέτοιων όπλων.
Η τροχιά και οι ελιγμοί πυραύλων, όπως εκείνοι του Rubezh, αποτελούν τεράστιο πρόβλημα για τις άμυνες ΑΒΜ.
Ο RS-24 Yars στον οποίο βασίστηκε ο Rubezh έχει ήδη αποδείξει την ικανότητα να ταλαντεύεται συνεχώς και ακόμη και να αλλάζει την τροχιά του.
Αναμένεται ότι το RS-26 έχει την ίδια ακριβώς ικανότητα.

Η ματαίωση της ισραηλινής επίθεσης στο Ιράν έγινε λόγω της δοκιμαστικής εκτόξευσης από Ρωσία

Αυτή η ρωσική τεχνολογία είναι εντελώς μοναδική, καθώς οι κανονικοί βαλλιστικοί πύραυλοι δεν είναι σε θέση να κάνουν τόσο περίπλοκους ελιγμούς.
Στην πραγματικότητα, η ταλάντευση σχεδόν πάντα υποδηλώνει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον πύραυλο και συνήθως τελειώνει με τη συντριβή ή την απώλεια του στόχου του.
Έτσι, η τελευταία δοκιμή στέλνει ένα σαφέστατο μήνυμα στη Δύση.
Εάν το ΝΑΤΟ εξετάζει το ενδεχόμενο να κλιμακώσει την επιθετικότητά του στην Ευρώπη, τέτοιες ενέργειες σίγουρα θα αντιμετωπιστούν με ταχεία απάντηση.
Αυτό μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την πρόσφατη εμπλοκή της εμπόλεμης συμμαχίας στη Μέση Ανατολή, όπου οι ΗΠΑ και οι περιφερειακοί υποτελείς τους έχουν σκεφτεί επιθέσεις στο Ιράν.
Η Μόσχα σίγουρα γνώριζε για τα αντίποινα της Τεχεράνης στο Ισραήλ, πράγμα που σημαίνει ότι η τελευταία δοκιμαστική εκτόξευση ήταν άλλο ένα προειδοποιητικό σημάδι στη Δύση ότι η Ρωσία δεν θα ανεχθεί καμία μεγάλης κλίμακας επίθεση στο Ιράν, καθώς αυτές θα αποσταθεροποιούσαν την κατάσταση στα νότια σύνορά της.
Είναι επίσης ένα μήνυμα ότι ο «Rubezh» ουσιαστικά ακυρώνει όλα τα συστήματα ABM του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα μετριάζει την ολοένα και πιο επιθετική συμπεριφορά ορισμένων από τα ευρωπαϊκά μέλη του, όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

www.bankingnews.gr