Τῷ θείῳ ἔρωτι, Λαμπρῶς ἀθλήσασα, εἰς oσμὴν ἔδραμες, Χριστοῦ πανεύφημε, οἴα νεᾶνις παγκαλῆς, καὶ Μάρτυς πεποικιλμένη, ὅθεν εἰσελήλυθας, ἐiς παστάδα οὐράνιον, κόσμω διανέμουσα, ἰαμάτων χαρίσματα, καὶ σῴζουσα τοὺς σοὶ ἐκβοώντας, χαίροις θεόφρον Εὐφημία.
Η Ευφημία γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα. Ο πατέρας της, Φιλόφρων, ήταν αξιωματούχος συγκλητικός και πιστός χριστιανός, όπως άλλωστε και η μητέρα της, Θεοδωρησιανή. Η Ευφημία ήταν μια πανέμορφη παρθένος, στο σώμα αλλά και στην ψυχή. Όταν ο ανθύπατος της περιοχής, Πρίσκος, διοργάνωσε εορτή στη Χαλκηδόνα και προσέφερε θυσία στον «θεό» Άρη, σαράντα εννέα χριστιανοί αρνήθηκαν να μιμηθούν τον ηγεμόνα και έφυγαν κρυφά. Ωστόσο τους ανακάλυψαν οι άνθρωποι του Πρίσκου και τους έφεραν ενώπιον του. Ανάμεσά τους ήταν και η αγία Ευφημία.
Ο αλαζών ηγεμών τους ανέκρινε για τον λόγο που αψήφησαν την αυτοκρατορική διαταγή να θυσιάσουν στα είδωλα και τότε εκείνοι αποκρίθηκαν: «Οι διαταγές του αυτοκράτορα και οι δικές σου πρέπει να είναι σεβαστές, εάν δεν εναντιώνονται στον Θεό του ουρανού αλλά, εάν είναι αντίθετες προς τον Θεό, τότε πρέπει όχι μόνον να τις καταφρονούμε αλλά και να αντιτασσόμαστε σ’ αυτές!». Επί δεκαεννέα συνεχόμενες ημέρες ο Πρίσκος τους υπέβαλε σε ποικίλα βασανιστήρια. Την εικοστή ημέρα ξεχώρισε την Ευφημία από όλους τους άλλους και προσπάθησε στην αρχή με κολακείες, για την ομορφιά της να την μεταστρέψει στην ειδωλολατρία. Καθώς όμως αποδείχθηκαν μάταιες οι κολακείες του, πρόσταζε να βασανίσουν και πάλι την Ευφημία.
Στην αρχή έδεσαν το σώμα της σε τροχό, αλλά άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε και την ελευθέρωσε συντρίβοντας το μηχάνημα. Κατόπιν την έριξαν μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, αλλά διαφυλάχθηκε αβλαβής με τη, δύναμη του Θεού. Βλέποντας το θαυμαστό αυτό γεγονός δύο στρατιώτες, ο Βίκτωρ και ο Σωσθένης, πίστεψαν στον Χριστό και εξαιτίας της ομολογίας τους οι δήμιοι τους έριξαν βορά στα άγρια θηρία, με αποτέλεσμα να τελειώσουν ενδόξως τον επίγειο βίο τους.
Όσο για την Ευφημία, την πέταξαν σ’ ένα λάκκο με νερό, γεμάτο με δηλητηριώδη παράσιτα και σαρκοβόρα κήτη της θάλασσας: εκείνη έκανε το σημείο του σταυρού επάνω στο νερό και διαφυλάχθηκε σώα και αβλαβής. Τέλος, την έριξαν στα άγρια θηρία και τότε η αγία, με θερμή προσευχή ευχαριστίας στον Θεό, παρέδωσε το πνεύμα της. Οι ίδιοι οι γονείς της έθαψαν το άψυχο σώμα της με τιμές. Η Ευφημία μαρτύρησε το έτος 304 και εισήλθε στην αιώνια ευφροσύνη. Μνημονεύεται επίσης στις 11 Ιουλίου.
Ύμνος στην Αγία Μεγαλομάρτυρα Ευφημία
Η πανεύφημη Ευφημία, η αγία παρθένος,
τον εαυτό της προσέφερε ως αμνό,
θυσία στον Θεό!
Ουδέποτε δείλιασε, γόγγυσε ή λυπήθηκε.
Θερμά ευχαριστούσε τον Θεό για τα βάσανά της
άγγελοι της παρουσιάστηκαν μέσα στη φλόγα της καμίνου
κι έσβησαν όλα τα πυρωμένα κάρβουνα, με την ουράνια δρόσο.
Αύτη είναι η Πίστη μας ακαταγώνιστη!
Αύτη είναι η αγάπη του Θεού ανεξάντλητη!
Ευφημία, σοφή παρθένε, νύμφη του Χριστού,
για όσα δεινά υπέφερες, ο Κύριος σου χάρισε τη Βασιλεία.
Τώρα έχεις παρρησία προς τη Θεοτόκο
και τον Κύριο Ιησού Χριστό·
συνδράμεις το έργο Τους με τις ιερές προσευχές σου.
Ω Ευφημία, υπέρ των αμαρτωλών ικέτευε:
οδήγησέ τους, αγία, σε μετάνοια!
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Σεπτέμβριος, εκδ. Άθως, σ.148-149, 152)
Πηγή: simeiakairwn
