Νώντας Σκοπετέας
Ψαλτήρι στην δοξολογία , Ψαλτήρι στο προκείμενο!
Όρθρος ημέρωσε το Φως με έξι ψαλμούς κι ούτε έναν καθήμενο!
Μεσόνυχτο έφτασε ξανά , τάλαντο σημαίνει κι ένα κερί φωτάει γράμματα…
Ταπεινωμένων δάκρυα , της μετανοίας άγια κλάματα!
Γυρνά του ρολογιού ο δείκτης , γυρνούν και οι σελίδες του!
Μακάριος ανήρ σκορπάει στον κόσμο τις αχτίδες του!
Αδιάλειπτο υμνολόγημα , ακατάπαυστη δοξολογία , σπαρακτική δέηση! Το ψαλτήρι και τα λόγια του πλημμυρίζουν με Φως χαροποιό και ελπίδα τις ζωές μας! Ακατανίκητο όπλο του Φωτός!
Στον αόρατο πόλεμο. Στο πεδίο της μάχης εμείς, να προσπαθούμε να αποφύγουμε βέλη πεπυρωμένα, πυρά κακίας, βομβαρδισμούς του μισόψυχου εχθρού. Ο Ορθόδοξος Χριστιανός δεν ψάχνει για εξελιγμένους εξοπλισμούς, δεν αναζητά προηγμένα αμυντικά συστήματα τελευταίας γεννιάς!
Νοιώθει την αποδοτικότητα και την ακαταγώνιστη δύναμη του οπλισμού του, δίχως να μπορεί να εξηγήσει τα ακατάληπτα ! Παίρνει στα χέρια του το ψαλτήρι ο αγράμματος ταπεινός γεροντάκος, ο δικός Του καρδιακός φίλος και ξεκινά να το διαβάζει!
Αρχίζει να χαίρεται η ψυχή του, δίχως να πολυκαταλαβαίνει. Ο πονηρός να βρίσκει εμπόδια , τείχη απροσπέλαστα, προσευχητικά! Απερίγραπτη αγαλλίαση! Μοιάζει με τον Σταυρό το Ψαλτήρι! Τι κι αν λένε ότι με τον Σταυρό στο χέρι δεν πας μπροστά.
Το ίδιο συμβαίνει και με το ψαλτήρι! Δεν πας μπροστά, σαν ακολουθείς τα ιερά και πονεμένα του λόγια . Δεν πας μπροστά μαζί με εκείνους που ασεβώς περιφρόνησαν του Κυρίου την δικαιοσύνη! Πας ψηλά ! Γιατί ακολουθείς Εκείνον που τον ανήφορο του Γολγοθά όλο ανεβαίνει!
Ακολουθείς την οδό Του, τον Νόμο Του, τα Μαρτύριά Του, τα Δικαιώματα, την Δικαιοσύνη, τον Λόγο Του , τα χρηστά Κρίματα, τα Θαυμάσιά Του, τις τρίβους των εντολών Του, το Λόγιον, τις υποσχέσεις Του ! Μα γιατί με γαληνεύει τόσο το ψαλτήρι;
Γιατί ενώ δεν κατανοώ πολλά , νιώθω εκείνο το ανεκλάλητο σκίρτημα πάντα σαν ακούω τα γνώριμα λόγια του ; Πως γίνεται και κάθε φορά που το ανοίγω να βρίσκω μια απάντηση που από καιρό ζητούσα ; Να γίνεται το ανοιγμένο ψαλτηράκι μου ένας μικρός καθρέφτης και να βλέπω μέσα του μόνο εμένα;
Ναι , το ψαλτήρι γράφτηκε για μένα και για σένα αδελφέ μου! Και για τον αδελφό μας που σήμερα φεύγει από την ευτυχισμένη οδό! Όπως σταυρώθηκε για τον καθένα μας ξεχωριστά ο Τελειωτής Ναζαρηνός! Ήσουν εσύ και εγώ, ο λόγος της θαυμαστής Θείας Οικονομίας!
Το διανοείσαι; Εσύ και εγώ! Προσωπικά! Ο Ένας , για τον καθένα μας! Ο Δίκαιος και συγγνωμικός Κύριος! Χρηστός ο Κύριος! Γι αυτόν τον λόγο θαυμάζεις μόλις διαβάζεις το ψαλτήρι!
Είσαι εσύ και εγώ η αιτία που γράφτηκε ! Να νιώσεις και να νοιώσω το μέγεθος της θυσίας του Θεανθρώπου ! Να έρθεις και να έρθω σε διαρκή μετάνοια! Να χαρεί ο Ουρανός επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι!
Γι αυτό το πανηγύρι , γράφτηκε το ψαλτήρι !
Βαθιά ύδατα τα λόγια του ψαλτηριού. Διεξόδους υδάτων να ρέουν οι οφθαλμοί μας. Άμωμοι εν οδώ Καθαροί και άσπιλοι προς τα άνω υπέροχα! Να προλάβουμε να ζήσουμε τους στίχους του αμώμου από εδώ ! Γιατί αλλιώς θα είναι κούφια λόγια και αταίριαστα προς το ασύνετό μας , αυτά που στα σίγουρα κάποτε θα ακουστούν.
Το τρέμουν οι δαίμονες! Το διψούν οι ψυχές μας ! Ξεχύνεται η γλυκύτητα στο μέσα μας. Μεταδίδεται στο γύρω μας! Μεθύσι πνευματικό! Παραδείσου μελωδία! Όργανο αχειρότευκτο! Θεόπνευστος θησαυρός!
Δεκάχορδος Ουρανός!
Ελπίδα και καταφυγή!
Έλεος και λύτρωση!
Βοηθός και ρύστης μου ει συ Κύριε, μη χρονίσης!
Σπεύσε Υπερασπιστή!
Εξεγέρθητι Κύριε!
Εν τη σκιά των πτερύγων σου ελπιώ!
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά 4 εκπομπών .
Πηγή: oikohouse
