1) Ξύπνα επιτέλους, Έλληνα
και βγες απ’ το σκοτάδι
οπού σ’ αποκοιμίσανε
και στα βαθιά σε ρίξανε
εκείνοι που φθονήσανε
ό,τι ένδοξο σε κάνει.
2) Στης πίστης μας το ανέσπερο
το φως σου άναψέ το
και στης φυλής τα ιερά
το πνεύμα ανάστησέ το.
3) Άκου, στις φλέβες σου κυλά
αγίων και ηρώων
αίμα θυσίας κι ανθρωπιάς
και λεβεντιάς κι αγώνων.
4) Πώς τούτο το λησμόνησες
και το μυαλό παρόπλισες
να μη θωρείς, να μη γροικάς
και στ’ άδικο να σιωπάς,
καθόσον δεν λογίζεσαι
κι αφήνεις και αφήνεσαι
τη μοίρα σου να ορίζουν,
όσοι δεν θέλουν να φανεί
η ανδρεία σου η μεγάλη
κι όσοι φοβούνται μη γενείς
τραντέλλενας και πάλι;
5) Αυτά που οι άλλοι θαύμαζαν
κάποτε σ’ εσένα
και δίκαια καυχιόσουνα
πως έχεις άλλη φλέβα
πώς τώρα τα απεμπόλησες
κι εχάθη η λεβεντιά σου
η όλη αξιοσύνη σου
και η παλικαριά σου;
Πού πήγε το φιλότιμο
κι η ωραιότητά σου
και ζεις και ανατρέφεσαι
μες στην κακομοιριά σου;
6) Για την Ελλάδα όλων μας
και την ορθοδοξία
εγγύς γαρ τώρα ο καιρός
να κάμεις μεγαλεία.
7) Με περηφάνια και σπουδή
και στην καρδιά με ζέση
σήκω επιτέλους, να χαρείς
και κάνε αυτό που πρέπει.
8) Ανδρίζου και υψώθητι
και τάχυνε ν’ ανέβεις
και δείξε σε όλους πως μπορείς
τον νου να διαφεντεύεις.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΑΜΠΟΥΚΑ- ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗ
