Kάποια κυρία πήγε προσφορά στην Εκκλησία και όταν ήρθε στη σειρά να Κοινωνήσει γέλασε, διότι άκουσε τον ιερέα να λέει:
– Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού…
Και είπε μέσα της: “Τί είναι αυτό που λέει ο παπάς. Εγώ ζύμωσα το αλεύρι και έκανα το πρόσφορο. Τι σώμα και αίμα λέει αυτός…”
Όταν όμως ήρθε η ώρα να Κοινωνήσει, η μερίδα που έλαβε από το Άγιο Ποτήριο έγινε Σάρκα και Αίμα και έπεσε κάτω λιπόθυμη.
Την πήραν σηκωτή έξω από την Εκκλησία. Την βρέξανε, την χτυπήσανε για να συνέλθει. Ο ιερέας εναπόθεσε το Άγιο Ποτήριο στην Αγία Τράπεζα και βγήκε στον άμβωνα ζητώντας συγγνώμη από το λαό:
– Συγχωρέστε με αδερφοί μου, εγώ είμαι ο αμαρτωλός και για μένα έγινε αυτό το περιστατικό.
Στο μεταξύ η κυρία συνήλθε και φώναξε από τη θέση της:
– Δεν έγινε για σένα πάτερ! Έγινε για μένα αυτό πράγμα, διότι εγώ στη σειρά που ερχόμουνα να Κοινωνήσω, είπα αυτό και αυτό η άπιστη! Που να το φανταστώ ότι θα γίνει κάτι τέτοιο…
Μετά από αυτή την ομολογία, η Θεία Κοινωνία έγινε ξανά οίνος και άρτος και Κοινώνησε κανονικά η κυρία και ο υπόλοιπος κόσμος.
Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος
Πηγή: vimaorthodoxias
