Η Βουλή αρνείται να εφαρμόσει το Σύνταγμα!

Το ερώτημα είναι τι είδους δημοκρατία είναι αυτή που έχουμε! Οταν το Κοινοβούλιο αρνείται να εφαρμόσει επί επτά μήνες τον νόμο περί ευθύνης υπουργών όπως το διατάσσουν το Σύνταγμα και η Δικαιοσύνη, όταν κουκουλοφόροι υπάλληλοι του Σημοσίου «σπάνε», «θρυμματίζουν», «διαλύουν» τους 15 δίσκους με το «σκοτεινό» βιντεοσκοπημένο υλικό φόρτωσης της εμπορικής αμαξοστοιχίας, όταν άλλοι «κρατικοί λειτουργοί» στέλνουν στον ανακριτή το ηχητικό του 112 με το «εδώ έχουμε ελάχιστο οξυγόνο» χωρίς τα καθάρματα αυτά (που ίσως είναι και γονείς) να έχουν απομαγνητοφωνήσει τις οιμωγές των δύο νέων παιδιών που πέθαιναν, και, τέλος, όταν ο Συνήγορος του Πολίτη καταγγέλλει με πόρισμά του ότι δεν του εδόθη το αρχείο των κλήσεων του πλοιάρχου της ακταιωρού του Λιμενικού Σώματος και τις επικοινωνίες του με τον εκ Χανίων αρχηγό του Λιμενικού (με υπηρεσιακό υπουργό Ναυτιλίας τον τέως αρχηγό του Λ.Σ.) κατά τη διάρκεια των χειρισμών του ναυαγίου της Πύλου, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο πολιτειακό σκάνδαλο διαρκείας. Η δημοκρατία, όταν είναι αθώα, δεν φοβάται το φως. Επιλέγει το σκοτάδι μόνο όταν είναι ένοχη.

Τι έχουμε εδώ, λοιπόν; Εχουμε και λέμε.

Πρώτον, το θέμα της κατά τον πρόεδρο της Βουλής «συμπληρωματικής δικογραφίας» για το μπάζωμα των Τεμπών, η διαβίβαση της οποίας δεν ανακοινώθηκε στην Ολομέλεια κατά παράβαση του Κανονισμού. Ειλικρινώς «παγώσαμε» προχθές βράδυ όταν διαβάσαμε την ανακοίνωση με την οποία η Βουλή των Ελλήνων επιχειρηματολόγησε γιατί κράτησε στο συρτάρι της επί επτά μήνες αίτημα της Δικαιοσύνης συνοδευόμενο από δικογραφία-σοκ που καλούσε τη νομοθετική εξουσία να κινήσει τις διαδικασίες του νόμου περί ευθύνης υπουργών και να συστήσει προανακριτική επιτροπή εις βάρος υφυπουργού της κυβέρνησης. Οταν η Βουλή των Ελλήνων αποκρύπτει από τα μέλη της την ύπαρξη δικογραφίας και αρνείται να εφαρμόσει -η Βουλή!!!- το Σύνταγμα, μας συγχωρείτε, αλλά πρέπει ν ρωτήσουμε: τι ακριβώς δημοκρατία έχουμε; Ποιος το έκανε αυτό; Ποιος του το ζήτησε; Ρητορικά τα ερωτήματα. Γιατί αυτός που το έκανε κρύβεται, δεν βγαίνει να εξηγήσει στα ΜΜΕ την απόφασή του και αναθέτει αυτόν τον άχαρο ρόλο στον διάδοχό του που ουδεμία σχέση έχει με αυτόν τον χειρισμό;

Ο,τι και να γίνεις σε αυτή τη ζωή, αναφερόμαστε σε αυτόν που το έκανε, τα στερνά τιμούν τα πρώτα. «Και αν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον: Μην την εξευτελίζεις».

Σημειωτέον πως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι υπόλογα και αδικαιολόγητα: Η εφημερίδα μας αποκάλυψε στις 30 Αυγούστου με πρωτοσέλιδό της την αποστολή της δικογραφίας-σοκ από τον Αρειο Πάγο, αλλά ουδείς συγκινήθηκε να ζητήσει ενημέρωση από το προεδρείο της Βουλής. Ξύπνησαν μόλις γέμισαν οι πλατείες!

(Παρεμπιπτόντως, η Βουλή κρατά στα συρτάρια της κι άλλες δικογραφίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για σκάνδαλα του ΕΣΠΑ που, αν και δεν αφορούν τα Τέμπη, συνδέονται ευθέως με τέως μέλη της κυβερνήσεως που εμπλέκονται στα Τέμπη.)

Πάμε τώρα στις αποδείξεις. Πάμε να δούμε πώς το κράτος καταστρέφει τις αποδείξεις. Προχθές το βράδυ ο ΑΝΤ1 μετέδωσε στο δελτίο ειδήσεων του δήλωση-σοκ του Βρετανού εμπειρογνώμονα στον οποίο εστάλη το βιντεοσκοπημένο υλικό φόρτωσης της εμπορικής αμαξοστοιχίας, σύμφωνα με την οποία, πρώτον, ο δίσκος με τα αρχεία στιγμιοτύπων που έλαβε ήταν σπασμένος και θρυμματισμένος (!) και, δεύτερον, αν το υλικό τού είχε σταλεί έως τις 20 Μαΐου 2023, έστω και σε αυτή την κατάσταση θα μπορούσε να είχε ανακτήσει πλήθος στιγμιοτύπων. Ποιοι δικαστές αμέλησαν να το αναζητήσουν και να το στείλουν; Ποιοι υπουργοί πριν από τον Γιώργο Φλωρίδη αμέλησαν να νομοθετήσουν; Ποιοι άθλιοι κατέστρεψαν αποδεικτικό υλικό και ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί;

Στην κατηγορία των υπανθρώπων ανήκουν και οι κρατικοί λειτουργοί που δεν απομαγνητοφώνησαν τις κραυγές των δύο νέων παιδιών όπως τις ηχογράφησε το 112 με πομπό τις συσκευές των κινητών τους. Στην κατηγορία «το κράτος καταστρέφει τις αποδείξεις» που περιλαμβάνει επίσης το 11λεπτο της επικοινωνίας του μηχανοδηγού με τον σταθμάρχη, τις επικοινωνίες του ρυθμιστή κυκλοφορίας του ΟΣΕ, το κατεστραμμένο υλικό των ηχογραφήσεων των υποκλοπών Ανδρουλάκη περιλαμβάνεται το ανατριχιαστικό να μην εφαρμόζουν το Σύνταγμα και να μην υπακούν στις ανεξάρτητες Αρχές του τα… Σώματα Ασφαλείας.

Πρώτη άρχισε η ΕΥΠ που αρνήθηκε να δώσει στην Ανεξάρτητη Αρχή Απορρήτου Επικοινωνιών έγγραφο υλικό για τους λόγους παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Τώρα τη σκυτάλη λαμβάνει το Λιμενικό. Δεν δίδει στον Συνήγορο του Πολίτη το υλικό με τις επικοινωνίες του αρχηγού του Σώματος και του πλοιάρχου της ακταιωρού που έσπευσε στο δουλεμπορικό της Πύλου. Απαγορεύεται η αδιαφάνεια όταν η Ελλάς, καλώς ή κακώς, έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το Φαρμακονήσι. Αλλο η θεμιτότατη αποτροπή και οι επαναπροωθήσεις παράνομων μεταναστών και άλλο η κατά τον Συνήγορο «θανατηφόρος έκθεση» για να μην αποβιβαστούν παράνομοι μετανάστες στις ακτές της δυτικής Ελλάδος παραμονές εκλογών και ενισχυθεί η Ακροδεξιά.

Ως χώρα που επικαλούμαστε διαρκώς το Διεθνές Δίκαιο και την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του ανθρώπου θα έπρεπε να το γνωρίζουμε αυτό. Οχι να ακούμε μέλη της κυβέρνησης να επιτίθενται δημοσίως στον Συνήγορο του Πολίτη ότι «δεν είναι εμπειρογνώμονας και δεν λαμβάνονται υπόψη τα πορίσματά του». Αν είναι όντως έτσι, τότε σε αυτή τη… νέα δημοκρατία που ζούμε θα είναι πιο ειλικρινές να καταργήσει η κυβέρνηση τις ανεξάρτητες Αρχές με την αναθεώρηση. Το να κουρελιάζει το Σύνταγμα δεν είναι το ιδεώδες. Δοθέντος ότι ως αντιπολίτευση έσκιζε τα ιμάτιά της για το ΕΣΡ και τις τηλεοπτικές άδειες, είναι και υποκριτικό!

Το αυτό ισχύει και για όσα κατήγγειλε στον Blue Sky στον Γιάννη Κανελλάκη ο εμπειρογνώμονας κύριος Κοκοτσάκης για την απουσία απομαγνητοφώνησης των ηχητικών του 112. Οι υπάλληλοι που δεν απομαγνητοφώνησαν πρέπει να συλληφθούν για απόπειρα παρεμπόδισης της Δικαιοσύνης.

Καταλήγω: Μετά και τα τελευταία επεισόδια είμεθα βέβαιοι. Τα Τέμπη δεν είναι απλώς σιδηροδρομικό δυστύχημα. Τα Τέμπη δεν είναι απλώς πολιτικό σκάνδαλο λαθρεμπορίας. Τα Τέμπη είναι η παρακμή της Ελληνικής Δημοκρατίας σε περίληψη. Στιγμή οριακή γιατί όλοι οι θεσμοί κυλιούνται στον βούρκο. Στιγμή ιδρυτική γιατί ο βούρκος είναι σε δημόσια θέα. Το ανέκδοτο «με αυτή την αμφιβολία θα μείνω» δεν ισχύει εδώ. Η απιστία των δημόσιων λειτουργών είναι αυτόφωρη.

πηγή