Καβάλα – Σέρρες: Τα μοναστήρια της Μακεδονίας
Στη βόρεια πλευρά του όρους Παγγαίου, βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Μακεδονίας: το Μοναστήρι της Παναγίας Εικοσιφοινίσσης. Κατά την Τουρκοκρατία, το μοναστήρι καταστράφηκε πολλές φορές, από Τούρκους και Βούλγαρους επιδρομείς. Ο επισκέπτης-προσκυνητής, στο πρώτο και κύριο μέρος της μονής, θα συναντήσει το καθολικό, το οποίο είναι το παλαιότερο κτίσμα της. Ο ρυθμός του είναι σταυροειδής με τρούλο και στηρίζεται σε τέσσερες μαρμάρινους κίονες. Το τέμπλο του καθολικού, είναι ξυλόγλυπτο και άρχισε να κατασκευάζεται το 1781, από Χιώτες τεχνίτες. Τα διακονήματα στο μοναστήρι, είναι πολλά και δύσκολα: όπως η φροντίδα του κοπαδιού, το τυροκομείο, ακόμα και η μαραγκική.
Ανατολικά της πόλης των Σερρών, στο Μενοίκειο Όρος, βρίσκεται το Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου. Η ιδρυτική του παράδοση συνδέεται με την ασκητική περιπλάνηση εξεχουσών μορφών του βυζαντινού μοναχισμού. Το Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου αναδείχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά και πνευματικά κέντρα των Βαλκανίων, κατά τους υστεροβυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους.
Μιλούν στη δημοσιογράφο Ελένη Μπιλιάλη, η ηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Εικοσιφοινίσσης, Αλεξία, ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης, Σεβασμιώτατος Θεολόγος, η ηγουμένη της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών, Φεβρωνία, καθώς και οι μοναχές Θεολογία, Ευπραξία, Ταξιαρχία και Παχωμία.
Η σειρά ντοκιμαντέρ «Φωτεινά Μονοπάτια» αποτελεί ένα οδοιπορικό στους πιο σημαντικούς θρησκευτικούς προορισμούς της Ελλάδας και όχι μόνο. Οι προορισμοί του εξωτερικού αφορούν τόπους και μοναστήρια που συνδέονται με το Ελληνορθόδοξο στοιχείο και αποτελούν σημαντικά θρησκευτικά μνημεία. Σκοπός της συγκεκριμένης σειράς είναι η ανάδειξη του εκκλησιαστικού και μοναστικού θησαυρού, ο οποίος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής ζωής της χώρας μας.
Πιο συγκεκριμένα, δίνεται η ευκαιρία στους τηλεθεατές να γνωρίσουν ιστορικά στοιχεία για την κάθε μονή, αλλά και τον πνευματικό πλούτο που διασώζεται στις βιβλιοθήκες ή στα μουσεία των ιερών μονών. Αναδεικνύεται επίσης, κάθε μορφή της εκκλησιαστικής τέχνης: όπως της αγιογραφίας, της ξυλογλυπτικής, των ψηφιδωτών, της ναοδομίας. Επίσης, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, παρουσιάζονται πτυχές του καθημερινού βίου των μοναχών.