Μωυσέως Αγιορείτου: Τι γίνετε τις νύχτες;
Νύχτα.
Οι αγαπητές ώρες του Θεού και των αγίων, των φίλων μας, που μαθαίνουμε τα κουμπιά τους για να τους καλοπιάνουμε.
Μόνο να ΄μαστε τίμιοι μαζί τους.
Γιατί εύκολα τους λησμονάμε, αθετούμε τις υποσχέσεις μας και τους αφήνουμε εκτεθειμένους στον Θεό.
Να δεθούμε με τους αγίους.
Είναι η καλύτερη συντροφιά στη μοναξιά. Διώχνουν την παγωνιά. Έρχονται αμέσως. Ακούν αμέσως.
Ο άγιος Νικόλαος είναι για τους αμαρτωλούς, ο Πρόδρομος είναι τόσο εύκολος, η Παναγία τόσο καταδεκτική, αλήθεια…
Δεν είναι μακριές οι νύχτες.
Δεν είναι πολλά τα χρόνια.
Να χαρείς τη χαρά.
Πόσο πολύ αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο!
Πόσο λυπάται ο Θεός που ο άνθρωπος δεν απολαμβάνει την αγάπη Του.
(Από το βιβλίο: “Αγρυπνία στο Άγιον Όρος” – Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου)
Πηγή: askitikon.eu