Η ονομασία του γλυκού προέρχεται από την Αρβανίτικη διάλεκτο και έχει να κάνει με το σχήμα του, Ντρέδουρες: στριφτά
Το «πρωτόκολλο» λέει ότι πάντα μετά τα Χριστούγεννα ξεκινούσαν να φτιάχνουν τα γλυκά ώστε να είναι έτοιμα για το καλωσόρισμα της Νέας Χρονιάς.
Τα υλικά ταυτίζονται με την τοπική παραγωγή: φρέσκο λάδι , αλεύρι, αμύγδαλα, σταφίδα μαύρη κ.α. Η διαδικασία κρατούσε δύο με τρεις μέρες και απαιτούσε πολύ κόπο αλλά και επιδεξιότητα !
Την πρώτη μέρα αφού έκαιγαν τους ξυλόφουρνους, έπλαθαν το ζυμάρι, έκοβαν τα υλικά της γέμισης. Ξεκινούσαν πάντα από την «μάνα» δηλαδή το κέντρο του ταψιού και στην συνέχεια γέμιζαν από 5 έως 10 χάλκινα ταψιά.
Τα γλυκά αφού ψήνονταν έμενα όλη νύχτα να κρυώσουν και το επόμενο πρωί τα μέλωναν με σιρόπι από φρέσκο θυμαρίσιο μέλι. Στην συνέχεια έπρεπε να μείνουν άλλο ένα βράδυ στο σιρόπι να «ποτιστούν»
Με τα ίδια ακριβώς υλικά φτιάχνεται και η Περαχωρίτικη Βασιλόπιτα «Βασίβα» με το μόνο που αλλάζει να είναι η τοποθέτηση των φύλλων, το ένα πάνω στο άλλο με σύνολο τα 15-17 περίπου.
Τα τελευταία κομμάτια οι νοικοκυρές τα έκρυβαν στα πιο απίθανα μέρη του σπιτιού, για να μη φαγωθούν όλα μαζί κι ο καινούργιος χρόνος δε γλυκαθεί!
Πηγή: oikohouse
