Ο άγιος Εφραίμ ως πνευματικός πατέρας

“Άγιον Όρος

τη 25η Ιανουαρίου 1982

Εν Χριστώ

Αγαπημένη μου ψυχή, παιδί μου Θοδωράκη,

Με πολλήν αγάπην σε ασπάζομαι πατρικά, ευχόμενος όπως Η ΠΑΝΑΓΙΑ μας ανοίξει την Αγίαν Της Σκέπην και σκεπάσει και σένα και όλην σου την οικογένειαν.

Πήρα το γράμμα και αφού το διάβασα, και λυπήθηκα και γέλασα. Είδα και σένα μέσα στο γράμμα, και σε φίλησα, αλλά συ δεν μου μιλάς, μόνον με κοιτάζεις από το γραφείο σου.

Τί κάνεις Θοδωράκη μου; Σιωπή ο Θόδωρος.

Γιατί Θοδωράκη μου δε μιλάς; Σιωπή ο Θόδωρος.

Θλίψεις και ανάγκαι περιεκύκλωσάν σε;…

Σιωπή ο Θόδωρος. Μόνον τα ματάκια του βουρκώνουν.

Ο Θοδωράκης διανύει περίοδον στενοχωριών, πικριών και στο τέλος δακρύων και μάλιστα δακρύων πολλών και αιματηρών. 

Αυτά έχει ο κόσμος.

Επί τέλους ο Θοδωράκης μου μίλησε…

Επί τέλους γέλασε και γέλασα και γω και αγκαλιασθήκαμε και φιληθήκαμε και όλα πέρασαν και όλα ξεχάσθηκαν.

Φίλησέ μου τα χαριτωμένα σου.

Φιλώ και γω σένα από μακριά.

Ο δεύτερός σου Πατέρας

Εφραίμ”

(Απόσπασμα από το βιβλίο: “Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης – Ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της ερήμου”)

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης – Ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της ερήμου