in

Ο εχθρός είναι απέναντι – Όποιοι έχουν αμφιβολίες δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τον χάρτη που δημοσίευσαν οι Τούρκοι, χωρίς να τον υποβάλουν πουθενά, για το δικό τους θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό

Ο εχθρός είναι απέναντι – Όποιοι έχουν αμφιβολίες δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τον χάρτη που δημοσίευσαν οι Τούρκοι, χωρίς να τον υποβάλουν πουθενά, για το δικό τους θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό

Ο εχθρός είναι απέναντι – Όποιοι έχουν αμφιβολίες δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τον χάρτη που δημοσίευσαν οι Τούρκοι, χωρίς να τον υποβάλουν πουθενά, για το δικό τους θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό

Μανώλης Κοττάκης
Το 1982 διεξήχθησαν στο Μοντέγκο Μπέι της Βραζιλίας οι εργασίες της διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Την πατρίδα μας εκπροσώπησε τότε ο αείμνηστος υφυπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ενώ μεταξύ των μελών της νομικής αντιπροσωπίας που έδωσαν τη μάχη για την επικράτηση των ελληνικών θέσεων ήταν και ο καθηγητής μου στη Νομική του ΔΠΘ Κρατερός Ιωάννου. Θεσσαλονικεύς. Μεγάλη προσωπικότητα. Τον διαδέχθηκαν επαξίως μετά τον θάνατό του οι επίσης καθηγητές μου Γιάννης Βαληνάκης και Στέλιος Περράκης. Καλύμνιος ο πρώτος, Ναυπλιεύς ο δεύτερος. Εκείνη η διάσκεψη κατέληξε στη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία προβλέπει το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, ενώ αναγνωρίζονται και στα νησιά μας υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Η Τουρκία, η οποία έδωσε το «παρών» στη διάσκεψη και μετείχε, ήταν η μεγάλη ηττημένη. Τα επιχειρήματά της για το Αιγαίο απερρίφθησαν. Μετά ταύτα, δεν υπέγραψε ποτέ τη σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Οπως δεν την υπέγραψαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Δεδομένου όμως ότι η σύμβαση υπεγράφη και κυρώθηκε από τα Κοινοβούλια της συντριπτικής πλειονότητας των μελών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος μαζί με το Δικαστήριο της Χάγης είναι και ο θεματοφύλακας της εφαρμογής της, αυτή αποτελεί πλέον «γενικό παραδεδεγμένο κανόνα του Διεθνούς Δικαίου». Δεσμεύει, δηλαδή, ακόμα και αυτούς που δεν την υπέγραψαν. Χθες η πατρίδα μας διά του υπουργείου Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι υπέβαλε τον χάρτη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού στην Ευρωπαϊκή Ενωση, από την οποία είχε παραπεμφθεί στο δικαστήριο λόγω μη υποβολής του.

Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι οι συντάκτες του χάρτη φοβήθηκαν να χαράξουν πάνω σε αυτόν, έστω και με διακεκομμένες γραμμές, τα δυνητικά όρια εξωτερικών συνόρων με 12 μίλια και περιορίστηκαν απλώς να υποβιβάσουν το αναμφισβήτητο αυτό δικαίωμά μας, για επέκταση χωρικών υδάτων, σε μια υποσημείωση με έναν αστερίσκο στο κάτω μέρος του χάρτη. Θα αποφύγω επίσης να σχολιάσω το γεγονός ότι οι συντάκτες του ενημερωτικού σημειώματος του υπουργείου Εξωτερικών περιδεείς υπογραμμίζουν στο κείμενό τους, για να φτάσει και στην Αγκυρα, ότι ο χάρτης δεν ισοδυναμεί με ανακήρυξη ΑΟΖ. Κάτι που έρχεται σε αναντιστοιχία με τις διαρροές που έκαναν τέλη Δεκεμβρίου στα «Νέα» για μέγιστα όρια εξωτερικών συνόρων. Δεν είναι ο εχθρός η πατρίδα μας για να την επικρίνουμε σήμερα.

Ο εχθρός είναι απέναντι. Και όποιοι έχουν αμφιβολίες, ειδικά ο αφελής που υπέγραψε τη Συμφωνία Φιλίας των Αθηνών, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τον χάρτη που δημοσίευσαν οι Τούρκοι, χωρίς να τον υποβάλουν πουθενά, για τον δικό τους θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Και διαβάζοντας αυτό το παλιόχαρτο διαπιστώνουμε τα εξής δύο εκπληκτικά. Το πρώτο είναι ότι οι Τούρκοι επικαλούνται το γεγονός ότι έχουν καταθέσει τους χάρτες του τουρκολιβυκού μνημονίου στον ΟΗΕ και ιδιαίτερα, για όσους ξέρουν, στο αποθετήριο των χαρτών. Το πώς τον «παρέλαβε» ο ΟΗΕ είναι ένα θέμα. Το αν τον «ανάρτησε» ή όχι είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά το βασικό θέμα είναι ότι ο ΟΗΕ είναι ο εγγυητής της εφαρμογής της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Και οι τύποι που δεν αναγνωρίζουν το Δίκαιο της Θάλασσας καμαρώνουν ότι κατέθεσαν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο στον θεματοφύλακα της εφαρμογής του… ΟΗΕ. Και αντί για τον όρο «Δίκαιο της Θάλασσας» ομιλούν στο κείμενό τους για «Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο»… Ισα πέρα, που λέμε στα χωριά μας γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Ισα πέρα από εδώ! Αλλο η εθνική κυριαρχία, άλλο η διεθνής ναυσιπλοΐα.

Το δεύτερο: Οι γείτονες έχουν το θράσος να θεωρούν τη Σαμοθράκη σύνορο με την Τουρκία και να διχοτομούν με τρόπο προκλητικό το Αιγαίο στη μέση, στη βάση του επιχειρήματος που απερρίφθη στο Μοντέγκο Μπέι ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Ενώ βεβαίως έχουν. Τώρα γίνεται κατανοητό γιατί πρέπει να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια παντού. Σε αυτούς που λένε «και τι θέλετε, να κάνουμε πόλεμο;» επιστρέφουμε την ερώτηση με την εξής διατύπωση: «Και τι θέλετε να κάνουμε; Να διχοτομήσουν το Αιγαίο εν ειρήνη; Να ηττηθούμε ησύχως για να μην πέσει τουφεκιά;». Αυτό είναι το όραμά μας; Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη και απαντήστε όσοι τα λέτε αυτά στους παππούδες σας, στους γονείς σας, στα παιδιά σας και στα εγγόνια σας. Ελλάς δεν είναι το Ντουμπάι που ξιπάζεστε να ταξιδεύετε. Ελλάς είναι η Κάσος, η Λέσβος, η Χίος, το Καστελόριζο, η Λήμνος και η Σαμοθράκη. Τα κυκλωμένα στον τουρκικό χάρτη νησιά. Η πατρίδα μας στους επόμενες μήνες θα βρεθεί πιθανόν μπροστά σε πολύ μεγάλες και μείζονες προκλήσεις και πρέπει να είμαστε απολύτως συσπειρωμένοι. Ο εχθρός δεν πρέπει να βρει πουθενά «τρύπα ολιγόψυχων» στο εθνικό μέτωπο. Αν τα καταφέρουμε, αφήστε τους γείτονες να ονειρεύονται χάρτες. Νέα σύνορα μόνο στα όνειρα.

πηγή

 

»»»»»»  ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ  ««««««



Report