Τῆς Ἠπείρου τὸν γόνον καὶ τοῦ Ἄθωνος ὄρπηκα, καὶ τῶν ἱερέων τὴν δόξαν, τὸν θεόληπτον Νήφωνα, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις ἱεροὶς ἀσκήσει γὰρ ὅσιων ἀρετῶν, οὐρανίων χαρισμάτων ἀξιωθεῖς, λαμπρύνει τοὺς κραυγάζοντας δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐκπληρούντι διὰ σου, πάντων τὰ αἰτήματα.
Όταν ο Μοναχός Γαβριήλ ο οποίος ήταν υποτακτικός του αγίου Νήφωνος του Αθωνίτη προσεβλήθη από την επιδημία πανώλη που έπληξε το Άγιον Όρος, ο πατέρας του Μοναχός που ήταν και αυτός υποτακτικός του αγίου έκλαιγε και παρακαλούσε τον Γέροντά τους να τον θεραπεύσει.
Ο άγιος, τότε, τον παρηγόρησε και του είπε πως ο γιος του δεν πρόκειται να πεθάνει, γιατί τον υπηρέτησε όπως ήθελε ο Θεός.
Και αμέσως, αφού γύρισε προς την ανατολή προσευχήθηκε στον πανοικτίρμονα Θεό για πολλή ώραν μυστικά υπέρ του υποτακτικού του. Και ω του θαύματος ο ασθενής σηκώθηκε αμέσως και δόξαζε τον Θεό.
Ο Γέροντας, όμως, τους είπε:
– Ο μεν αδελφός μας έλαβε την υγεία του με τη βοήθεια του Θεού, εγώ δε κατά το διάστημα της νηστείας των Αγίων Αποστόλων (Πέτρου και Παύλου) θα φύγω.
Έφτασε, λοιπόν, η νηστεία των Αγίων και το πρώτο Σάββατο σηκώθηκε έκανε την προσευχή του, κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων και μετά είπε στη συνοδεία του:
– Τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά, ιδού ήλθε ο καιρός για να πάω προς τον Κύριο τον οποίο επόθησε η ψυχή μου από νεαράς ηλικίας.
Βλέποντας πως τα μέλη της συνοδείας του ταράχθηκαν και λυπήθηκαν υπερβολικά τους είπε:
– Δεν πρέπει να λυπάστε τέκνα μου, διότι από τώρα και εις το εξής θα με έχετε πρεσβευτή στον Θεό για να τον παρακαλώ χάριν της δικής σας σωτηρίας. Εσείς, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να φυλάττετε τις εντολές Του.
Την επομένη ημέρα που ήταν Κυριακή τους είπε να στρώσουν το τραπέζι για να φάνε, να σκάψουν τον τάφο του και να τον ετοιμάσουν για να πάει «εις γην εξ ης ελήφθη».
Αφού έγιναν όλα τα πιο πάνω, ύψωσε ο άγιος τα μάτια και τα χέρια του στον ουρανό και προσευχήθηκε για πολλή ώρα.
Έπειτα τους ευλόγησε, τους συγχώρεσε, έλαβε και ο ίδιος συγχώρεση από αυτούς και αφού σχημάτισε με το σώμα του το σημείο του σταυρού, παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού.
Συγχρόνως άστραψε το πρόσωπο του όπως ο ήλιος, δίνοντας έτσι σημείον της παρρησίας που είχε στον Θεό.
Ο όσιος Νήφων ο Αθωνίτης κοιμήθηκε στις 14 Ιουνίου του 1330, έζησε 96 χρόνια και έκανε πολλά θαύματα ενόσω ζούσε.
Διασκευή από τον Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας, μήνας Ιούνιος, τόμος στ’.
»»»»»» ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ ««««««
