Άγγελος με την τελευταία σάλπιγγα, 17ος αιώνας. Ζωγράφος: Αλόνσο Κάνο (1601-1667)

Ο αριθμός των βιβλικών προφητειών που εκπληρώθηκαν είναι εκατοντάδες, αλλά σήμερα δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα γι’ αυτές.

Ο λόγος είναι απλός: η Βίβλος περιγράφει την ιστορία δύο χιλιετιών του λαού του Ισραήλ, από τον Αβραάμ μέχρι τον Χριστό. Ωστόσο, η αντίληψή μας για το παρελθόν έχει τα δικά της συστηματικά χαρακτηριστικά: όσο πιο μακρινό χρονικά είναι ένα γεγονός από εμάς, τόσο πιο αδύναμη είναι η διανοητική και συναισθηματική μας αντίδραση σε αυτό.

Πράγματι, γιατί ένας σύγχρονος άνθρωπος να ενδιαφερθεί για το ότι πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια κάποιος εκφώνησε μια προφητεία που εκπληρώθηκε περίτρανα, ας πούμε, πριν από δύο χιλιάδες επτακόσια χρόνια; Όλα αυτά συνέβαιναν πολύ παλιά. Από εκείνες τις αρχαίες εποχές κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.

Υπάρχει όμως μια κατηγορία βιβλικών προφητειών, τις οποίες μπορούμε να θεωρήσουμε εξαίρεση. Βέβαια, από μόνες τους лфш αυτές οι συγκεκριμένες προφητείες είναι γνωστές κυρίως στους μελετητές της Βίβλου. Όμως εκατοντάδες εκατομμύρια σύγχρονοί μας γνωρίζουν πώς εκπληρώθηκαν. Πρόκειται για παλαιοδιαθηκικές προφητείες για τον Χριστό.

Βεβαίως είναι πολύ λίγοι οι πιστοί που μπορούν να έχουν οικειότητα με τις εκατοντάδες σελίδες της Παλαιάς Διαθήκης. Άλλο πράγμα το Ευαγγέλιο. Είναι πολύ σύντομο και δεν περιγράφει την ιστορία των δύο χιλιάδων χρόνων του Ισραήλ, καθώς περιορίζεται μόνο στις περίπου τρεις και κάτι δεκαετίες της επίγειας ζωής του Χριστού. Το περιεχόμενό του σε γενικές γραμμές είναι γνωστό σε όλους σχεδόν τους μορφωμένους ανθρώπους της Γης. Η ιστορία του Ευαγγελίου, όμως, είναι στην ουσία η εκπλήρωση των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης για τον ερχομό του Μεσσία-Σωτήρα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε πάντα να συνδέσουμε τα γεγονότα του Ευαγγελίου που γνωρίζουμε με τα άγνωστα λόγια των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίοι περιέγραψαν λεπτομερώς τα γεγονότα αυτά αρκετούς αιώνες πριν συμβούν.

Στη συνέχεια προτείνουμε στους αναγνώστες δεκαπέντε παραδείγματα εκπλήρωσης τέτοιων προφητειών, από τα πιο αποκαλυπτικά και τα πιο πειστικά:  

1. Η είσοδος στην Ιερουσαλήμ πάνω στο γαϊδουράκι

Η Είσοδος του Ιησού στην Ιερουσαλήμ. Τζόττο

Παραμονές του ιουδαϊκού Πάσχα, ο Χριστός, ενώ ο λαός Τον υποδεχόταν με χαρά, δεν μπήκε στην Ιερουσαλήμ πάνω σε άλογο, όπως αρμόζει σε έναν ηγέτη του λαού, αλλά πάνω σε ένα νεαρό γαϊδουράκι (βλ.Λκ. 19:30-35).

Ο Προφήτης Ζαχαρίας τον 6^ο αιώνα π.Χ. λέει:

«Χαρά μεγάλη νιώσε, πόλη της Σιών! Διακήρυξέ το, πόλη της Ιερουσαλήμ! Να τος ο Βασιλιάς σου, έρχεται σ’ εσένα· Αυτός που είναι δίκαιος και σώζει, πράος και καθισμένος πάνω σ’ ένα γαϊδουράκι, σ’ ένα νεαρό πουλάρι»* (Ζαχ. 9: 9).

2. Η προδοσία του φίλου και μαθητή

Η προδοσία του Ιούδα. Τζέιμς Τισό

Ο Ιούδας που αποκαλούσε τον εαυτό του μαθητή του Ιησού, Τον πρόδωσε μετά από την κοινή γιορτινή τράπεζα (βλ.Μτ. 26: 20-21)

Ο Προφήτης Δαβίδ, τον 10^ο αιώνα π.Χ., λέει:

Κι ο φίλος μου ακόμα ο ακριβός, που τον εμπιστευόμουν και τρώγαμε ψωμί μαζί, μου γύρισε την πλάτη και με κλώτσησε (Ψαλ. 40: 10).

3. Τα τριάντα αργύρια

Η προδοσία του Ιούδα. Ντούτσιο

Αφού ο προδότης Ιούδας έμαθε ότι ο Χριστός είχε καταδικαστεί σε θάνατο, πήγε στους αρχιερείς και έριξε μπροστά τους στο πάτωμα τα 30 αργύρια που του είχαν δώσει για την προδοσία του Ιησού. Οι αρχιερείς δεν έβαλαν τα χρήματα αυτά στον κορβανά, δηλαδή στο ταμείο του ναού, αλλά αγόρασαν με αυτά ένα οικόπεδο που ανήκε σε έναν κεραμέα (βλ. Μτ. 27:3-7).

Ο Προφήτης Ζαχαρίας λέει:

Τότε τους είπα: «Αν σας φαίνεται καλό, δώστε μου το μισθό μου· αν όμως όχι, κρατήστε τον». Μου μέτρησαν λοιπόν το μισθό μου, τριάντα αργύρια. Και μου είπε ο Κύριος: «Εύγε! Ρίξ’ τα στο χυτήριο· τόσο με εκτίμησαν». Πήγα λοιπόν στο ναό και πέταξα τα τριάντα αργύρια στον άνθρωπο που λιώνει στο χυτήριο το χρυσάφι και το ασήμι του ναού (Ζαχ. 11: 12-13).

4. Η εκουσιότητα του πάθους

Ματτίας Στομ. Ο Χριστός με το ακάνθινο στεφάνι. Περίπου 1633-1639

Ο Χριστός γνώριζε ότι θα Τον συλλάβουν, θα Τον βασανίσουν και θα Τον καταδικάσουν σε φρικτό θάνατο στο Σταυρό. Θα μπορούσε εύκολα να αποφύγει τους εχθρούς Του, αλλά εκουσίως δέχτηκε όλα τα βάσανα (βλ. Ιω. 12: 27) και δεν έλεγε τίποτα στους βασανιστές Του για να υπερασπιστεί τον εαυτό Του (βλ. Μκ. 14:60-61).

Ο Προφήτης Ησαΐας λέει:

Ωστόσο Αυτός, παρά τα βάσανά Του, δεν άνοιξε το στόμα Του. Σαν πρόβατο στη σφαγή οδηγήθηκε, και σαν το αρνί που στέκει άφωνο μπροστά σ’ Αυτόν που το κουρεύει, έτσι και Αυτός δεν άνοιξε το στόμα Του (Ησ. 53: 7).

5. Φτυσίματα και ραπίσματα

Ο Χριστός στον αρχιερέα Άννα. Jose de Madrazo y Agudo. 1803

Μετά την ανάκριση στο σπίτι του αρχιερέα, τον συλληφθέντα Χριστό Τον έφτυναν στο πρόσωπο και Του έδιναν ραπίσματα (βλ. Μτ. 26:67).

Ο Προφήτης Ησαΐας λέει:

Τη ράχη μου έδωσα σ’ αυτούς που με μαστίγωναν, και τα σαγόνια μου σ’ αυτούς που με χτυπούσαν. Το πρόσωπό μου αλλού δεν έστρεψα από ντροπή όταν με φτύναν (Ησ. 50: 6).

6. … Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη

Τιτσιάνο. Ο Χριστός με το Σταυρό Του. 1565

Τον Χριστό που δεν είχε κάνει τίποτα το παράνομο, Τον καταδίκασαν και Τον σταύρωσαν μαζί με κοινούς εγκληματίες (βλ. Μκ. 15: 27-28).

Ο Προφήτης Ησαΐας λέει:

…Επειδή Τον παρέδωσαν στον θάνατο και Τον λογάριασαν μαζί με τους ανόμους. Αυτός όμως πολλών τις αμαρτίες πήρε πάνω Του, και για τις αμαρτίες τους δέχτηκε να πεθάνει (Ησ. 53: 12).

7. Η Σταύρωση

Τζοβάνι Μπατίστα Τιεπόλο. Ο Χριστός κουβαλάει το Σταυρό

Ο Ιησούς σταυρώθηκε, όπως συνηθίζονταν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: κάρφωσαν τα χέρια Του και τα πόδια Του στο Σταυρό με μεγάλα καρφιά που κρατούσαν το κορμί.

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

…Κακοποιών φατρία μ’ έβαλε στη μέση· ξεσκίσανε τα χέρια και τα πόδια μου (Ψαλ. 21: 17).

8. «Κατέβα από το Σταυρό!»

Βλέποντας τον Ιησού που πέθαινε με τρομερά μαρτύρια, οι αρχιερείς, Φαρισαίοι, γραμματείς και απλοί περαστικοί Τον περιέπαιζαν και έλεγαν: «Ας κατέβει από το σταυρό και θα πιστέψουμε ότι είναι Υιός του Θεού» (βλ. Μτ. 27: 40-43).

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

… Με ειρωνεύεται καθένας που με βλέπει· ζαρώνουνε τα χείλη τους, κουνάνε το κεφάλι: «Κατέφυγε στον Κύριο», λένε, «ας τον σώσει· ας τον λυτρώσει, αφού τον αγαπάει» (Ψαλ.21: 8-9).

9. Ο κλήρος για τα ιμάτια

Οι στρατιώτες διαμοιράζουν τα ρούχα του Χριστού. Λεπτομέρεια τοιχογραφίας.

Όταν, λοιπόν, οι στρατιώτες σταύρωσαν τον Ιησού, πήραν τα ρούχα του και τα μοίρασαν σε τέσσερα μερίδια, ένα μερίδιο για κάθε στρατιώτη. Πήραν επίσης και το χιτώνα, που ήταν χωρίς καμιά ραφή, υφαντός ολόκληρος από πάνω μέχρι κάτω. Είπαν τότε μεταξύ τους: «Ας μην τον σκίσουμε, αλλά να ρίξουμε κλήρο για να δούμε ποιος θα τον πάρει» (Ιω. 19: 20-24).

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

Μπορούν να μετρηθούν όλα τα κόκαλά μου· κι εκείνοι με κοιτάζουνε. Τα ρούχα μου μοιράζουν μεταξύ τους και ρίχνουν κλήρο για τη φορεσιά μου (Ψαλ.21: 18-19).

10. Ξύδι για τον διψώντα

Τζοβάννι ντι Πάολο. Η Στάυρωση

Όταν ο εσταυρωμένος Ιησούς δίψασε, οι στρατιώτες του έδωσαν σπόγγο ποτισμένο με ξύδι (βλ. Ιω. 19: 28-29).

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

Και μου ’δωσαν χολή στο φαγητό μου κι όταν διψούσα με ποτίζαν ξύδι (Ψαλ.68: 22)

11. Τα γόνατα που δεν έσπασαν

Τα μαρτύρια όσων σταυρώνονταν μπορούσαν να διαρκέσουν μέρες. Για να μη χαλάσει το τρομερό αυτό θέαμα την εορτή του ιουδαϊκού Πάσχα που πλησίαζε, αποφασίστηκε να επιταχυνθεί η διαδικασία της εκτέλεσης. Συνήθως για αυτό το σκοπό στους σταυρωμένους έσπαγαν τα γόνατα με σφυρί, οπότε δεν μπορούσαν πλέον να στηριχθούν στα πόδια που ήταν καρφωμένα στο σταυρό και πέθαιναν γρήγορα από ασφυξία, κρεμασμένοι μόνο από τα χέρια τους. Έτσι ενήργησαν και αυτή τη φορά. Αφού οι στρατιώτες έσπασαν τα γόνατα των ληστών και έφτασαν στον σταυρωμένο Ιησού, διαπίστωσαν ότι ήταν ήδη νεκρός. Έτσι, τα οστά του παρέμειναν άθικτα (βλ. Ιω. 19:31-33).

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

Περιφρουρεί όλη την ύπαρξή του: Ούτ’ ένα κόκαλό του δεν θα συντριβεί (Ψαλ. 33: 21).

12. Το σκότος πάνω από την Ιερουσαλήμ

Την ώρα της εκτέλεσης του Ιησού έγινε έκλειψη ηλίου και για κάποιες ώρες η Ιερουσαλήμ βυθίστηκε στο σκοτάδι (βλ. Λκ. 23: 44-45).

Ο Προφήτης Αμώς τον 9^ο αιώνα π.Χ. λέει:

Λέει ο Κύριος ο Θεός: «Την ημέρα εκείνη θα κάνω να βασιλέψει ο ήλιος μέρα μεσημέρι· η γη θα σκοτεινιάσει ενώ θα είναι μέρα φωτεινή (Αμώς 8: 9).

13. Το τρύπημα με τη λόγχη

Ο ρωμαίος στρατιώτης για παν ενδεχόμενο τρύπησε με τη λόγχη του την πλευρά του ήδη πεθαμένου εσταυρωμένου Ιησού (βλ. Ιω. 19: 34).

Ο Προφήτης Ζαχαρίας λέει:

Τότε θα στρέψουν τα βλέμματά τους σ’ εμένα εξαιτίας εκείνου που τον τρύπησαν (Ζαχ. 12: 10).

14. Η ταφή στον τάφο πλουσίου

Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, ο Χριστός επρόκειτο να ταφεί μαζί με τους ληστές που είχαν εκτελεστεί μαζί Του. Αλλά μετά την εκτέλεσή Του, το σώμα Του το πήρε με την άδεια του Πιλάτου ένα πλούσιο και ευγενές μέλος του Συνεδρίου, ο Ιωσήφ, ο οποίος ήταν κρυφός μαθητής του Ιησού. Αυτός έθαψε τον Χριστό με όλες τις τιμές σε μνήμα λαξευμένο σε βράχο (βλ. Μτ. 27: 57-60).

Ο Προφήτης Ησαΐας λέει:

Φτιάξαν τον τάφο του ανάμεσα στους ασεβείς, το μνήμα του ανάμεσα στους πλουσίους· κι όμως, δεν είχε πράξει ανομία καμιά και δόλος δεν είχε βρεθεί στο στόμα του (Ησ. 53: 9).

15. Ο Σωτήρας του κόσμου

Κόσελεβ Νικόλαος. Ο Χριστός

Ο Χριστός πήρε πάνω του όλες τις αμαρτίες του κόσμου (βλ. Ιω. 1:29), στην ενσάρκωσή Του ενδύθηκε την ανθρώπινη φύση με όλη την ευαλωτότητά της, με την ροπή της προς τα βάσανα και τον θάνατο, για να την θεραπεύσει μέσα Του μέσω της Σταυρικής θυσίας, του θανάτου και της Ανάστασης.

Ο Προφήτης Ησαΐας λέει:

Αυτός, όμως, φορτώθηκε τις αμαρτίες μας, και για μας υποφέρει πόνους. Αλλά εμείς νομίσαμε πως οι πόνοι Του, τα τραύματά Του κι οι κακουχίες του ήταν απ’ τον Θεό. (Ησ. 53: 4).

Συντακτική ομάδα του περιοδικού «Фома», Απρίλιος του 2012

https://foma.ru/prorochestva-o-xriste.html

*ΣτΜ: Τα βιβλικά χωρία στη Νεοελληνική γλώσσα τα αντλούμε από τη μετάφραση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας:

1.Προφητολόγιον: Τα Λειτουργικά Αναγνώσματα από την Παλαιά Διαθήκη, Β’ έκδοση, Ελληνική Βιβλική Εταιρεία, Αθήναι, 2009.

2. https://greek.global.bible/bible/d09e9a676bf6592d-02/MAT.1

3. Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ: Το πρωτότυπο κείμενο με μετάφραση στη δημοτική. Ελληνική Βιβλική Εταιρεία, Αθήνα, 2003.

Μετέφρασε για την πύλη gr.pravoslavie.ru: Αναστασία Νταβίντοβα