… Επισκέφτηκα πολλά καταστήματα στην αγορά Εκκλησιαστικών Ειδών, (οδός Μητροπόλεως στην Αθήνα). Θόλωσε ο νους μου από την ποικιλία και την ομορφιά των σκευών που παρατηρούσα.
Είχα σκοπό να παραγγείλω 15 καντήλια χειροποίητα από χαλκό, με σκοπό να τα κρεμάσω στις εικόνες της Παναγίας μας.
Όλες οι εκθέσεις περιποιημένες, τα ασημικά και τα χρυσά έλαμπαν από καθαριότητα και ευπρέπεια. Όμως το βλέμμα μου έπεσε σε ένα μικρό μαγαζάκι. Δεν ξέρω γιατί.
Στοιβαγμένα τα πάντα, λες και είχαν μείνει για χρόνια ανέπαφα από άγγιγμα ανθρώπινου χεριού.
Ένας νέος καθόταν στο ακατάστατο γραφείο του, σαν να ξαφνιάστηκε που είδε πελάτη, μετά από ενάμισι μήνα, του νέου έτους 2020. Τα μάτια του φωτίστηκαν, η φωνή ζωήρεψε…
Τον ρώτησα για τη «δουλειά». Εκείνος χάλασε τον κόσμο να με εξυπηρετήσει, με κατέβασε στο εργαστήριο του, να μου δείξει τα χειροποίητα έργα του «συγχωρεμένου» πατέρα του και την συνέχιση από τον ίδιο…
Δεν ξέρω τι με οδήγησε σ’ αυτό το μαγαζάκι, αλλά μου βγήκε σε καλό, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού οι τεχνίτες ιερών σκευών… επειδή πολλά από αυτά, προέρχονται από τυποποιημένα Εργοστάσια.
Η παραγγελία εξετελέσθη, σε 1 μήνα θα μετέφερε ο ίδιος τα χειροποίητα χάλκινα καντήλια, χαραγμένα με την άμπελο…
Όταν μας επισκέφτηκε με την σύζυγο του στον Ναό μας, στην Ερέτρια, αφού τοποθέτησε στο τέμπλο και σε εικόνες τα καντήλια, ένιωσα μεγάλη ανακούφιση και ικανοποίηση από την εξαίσια εργασία που αντίκρισα.
Ήρθε η ώρα της πληρωμής, και θυμήθηκα την κουβέντα μας πριν καιρό στην Αθήνα, ότι εκείνος και ο αδερφός του ήταν άτεκνοι και επιθυμούσαν από ένα παιδάκι, όμως κουράστηκαν να περιμένουν και θα κατέφευγαν σε βοήθεια ιατρών για «εξωσωματική γονιμοποίηση»…
Τότε πρότεινα να προσφέρουν ως δωρεά «ένα καντήλι της Παναγίας». Όμως το κέρδος από το «έργο» ήταν ήδη οριακό, και διστακτικά ο τεχνίτης συμφώνησε να προσφέρει το «μισό ΚΑΝΤΗΛΙ».
Πέρασαν 2 μήνες. Ένα πρωινό «Δευτέρα του Θωμά», (τότε εορτάζουμε την Παραβουνιώτισσα) καθόμουν θλιμμένος στο σαλόνι του σπιτιού μου, λόγω της «καραντίνας» και με παράπονο σκεφτόμουν άλλες χρόνιες που πλημμύριζε από κόσμο η Εκκλησιά μας.
Γονείς, παιδιά, παππούδες όλοι ντυμένοι στα γιορτινά, συμμετείχαν με αγαλλίαση και ευφροσύνη στο «ΠΑΝΗΓΥΡΙ» της Ενορίας μας, για να τιμήσουν την Εύρεση της Εικόνας από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, στη Γαλιμή του Μαρμαρά…
Φέτος ήταν η μοναδική χρονιά που λειτουργηθήκαμε 4 άνθρωποι, γι αυτό μου έλειψαν οι καμπάνες, οι υπέροχοι στολισμοί, οι ύμνοι από τα «ΑΓΓΕΛΑΚΙΑ», η Περιφορά της Εικόνας στις γειτονιές της πόλης μας, το ευλογημένο φαγητό και οι παραδοσιακές κουλούρες…
ΠΑΝΑΓΙΑ μου, μήπως σε στενοχωρήσαμε και επέτρεψες το επιτίμιο μας. Σε παρακαλώ, μη μας αφήσεις ορφανούς, παρηγόρησέ μας, συγχώρεσέ μας, σε αγαπούμε και σε…
Πριν προλάβω να τελειώσω τον μυστικό λογισμό μου, με διέκοψε ένα τηλεφώνημα.
Είμαι ο Ε…, που σας κατασκεύασα τα καντήλια, σας τηλεφωνώ για τα χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη! θέλω ωστόσο να σας μεταφέρω και τις ευχαριστίες μου, επειδή ο αδελφός μου έλαβε το δώρο της τεκνογονίας.
Ξέρεις αδελφέ μου ότι σήμερα που μου τηλεφωνείς και μου αναφέρεις ένα θαύμα της Παναγίας, δεν είναι τυχαίο, επειδή εορτάζει η Χάρη της…
Ξέσπασε σε κλάμα και συγκίνηση ο τεχνίτης καντηλιών και μόλις συνήλθε μου θύμισε το τάμα με το μισό καντήλι…
… ακούγοντας το θαύμα και το τάμα, συνέχισα την προσευχή που άφησα πριν το τηλεφώνημα.
… Σε Ευχαριστώ Παναγία Παραβουνιώτισσα, που με άκουσες και σήμερα που εορτάζεις μου αποδεικνύεις την παρουσία Σου και την παρηγοριά Σου, απαντώντας με αυτό το σημείο!
Ο Εφημέριος π. Χαράλαμπος Ραμαντανάκης
Πηγή: Ιερός Ναός Παναγίας Παραβουνιώτισσας
Εικόνα από: Pinterest
ΓΙΑ ΤΟ EIKONIA Eshop ΔΕΙΤΕ: >> ΕΔΩ
»»»»»» ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ ««««««
