Υπάρχει ένα σημείο στο Σύμπαν όπου παύει να ισχύει ο χρόνος, το διάστημα και η φυσική. Και δεν μπορούμε να πούμε ούτε πού είναι, ούτε πότε

Γρηγόρης Κεντητός
Υπάρχει κάτι στο σύμπαν που δεν έχει θέση ούτε χρόνο. Δεν μπορούμε να το δείξουμε, ούτε να το ορίσουμε. Είναι μια ρωγμή στην ίδια τη δομή της πραγματικότητας. Το λέμε «μοναδικότητα». Είναι το σημείο όπου ο χωροχρόνος διαλύεται. Όπου η βαρύτητα γίνεται άπειρη. Όπου δεν ισχύει πια τίποτα απ’ όσα ξέρουμε.
Μέσα σε κάθε μαύρη τρύπα, στο κέντρο, υπάρχει μία τέτοια μοναδικότητα. Αλλά ακόμα κι αυτό είναι απλώς υπόθεση. Γιατί κανένας δεν μπορεί να τη δει. Είναι κρυμμένη πίσω από τον ορίζοντα γεγονότων. Κανένα σήμα δεν ξεφεύγει. Ούτε φως. Ούτε πληροφορία. Είναι σαν να πέφτει το Σύμπαν πάνω σε έναν κόμβο όπου διαγράφεται το ίδιο του το λογισμικό.
Η Γενική Σχετικότητα προβλέπει πως όταν η μάζα ενός σώματος συμπιεστεί κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο, δημιουργείται μια μαύρη τρύπα. Και στο κέντρο της, μια μαθηματική ανωμαλία: το πεδίο βαρύτητας γίνεται άπειρο. Η καμπυλότητα του χωροχρόνου ξεφεύγει απ’ το μέτρο. Εκεί δεν υπάρχει χρόνος, ούτε απόσταση. Ούτε «πριν», ούτε «μετά». Ούτε «εδώ», ούτε «εκεί».
Η μεγάλη ειρωνεία είναι πως δεν ξέρουμε αν αυτές οι μοναδικότητες υπάρχουν στ’ αλήθεια. Δεν μπορούμε να τις δούμε. Ούτε να τις παρατηρήσουμε. Η ίδια η φυσική μας λέει πως βρίσκονται έξω από το αιτιακό μας παρελθόν. Δηλαδή: δεν μπορούμε ποτέ να πούμε με σιγουριά αν “συνέβησαν”. Αντιλαμβανόμαστε μόνο τα αποτελέσματα που αφήνουν πίσω τους. Όπως τα κύματα μιας τεράστιας σύγκρουσης, χωρίς να δούμε ποτέ το κέντρο.