Δικαιοκράτης
Ο δάσκαλος ο «Μπουλούκης» (Δημήτρης Πεδιαδίτης) ήταν πολύ αυστηρός δάσκαλος. Δεν έβαζε καλούς βαθμούς εύκολα. Γι αυτόν ο καλύτερος βαθμός ήταν το 8 και παραπάνω δεν έβαζε.
Τον άκουσα κάποτε να λέει ότι οι μεγάλοι βαθμοί για τα παιδιά είναι παγίδες. Όταν οι δασκάλοι βάζουν 9 και 10 δεν βοηθούν τα παιδιά να γίνουν καλύτεροι μαθητές.
Αντιθέτως όταν τα παιδιά παίρνουν 7 και 8, τότε έχουν κίνητρο να διαβάσουν να βελτιωθούν ακόμα. Έτσι πίστευε και το πιστεύω του το έκανε πράξη. Όταν τελείωνα το δημοτικό σχολείο, ο δάσκαλος διαπίστωσε ότι είχα ταλέντο ηθοποιού.
Έτσι έκανε στις 25 Μαρτίου μια εκδήλωση στο σχολειό με διαλόγους και σκετς σχετικά με την επέτειο της 25 Μαρτίου. Μου έβαλε να πω ένα μονόλογο για την επανάσταση του 1821 και ένα διάλογο με κάποιο άλλο συμμαθητή.
Στη ουσία ήταν σαν μονόλογος αφού έκανα τον Μακρυγιάννη και ο άλλος με ρωτούσε μόνο. Με έβαλε και στο μεγάλο σκετς και έκανα τον Κολοκοτρώνη.
Η εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία και έτσι αποφάσισε να κάμει στο τέλος της χρονιάς τον Ιούνιο μια μεγαλύτερη εκδήλωση με διαλόγους και διάφορα σκετς.
Με κάλεσε λοιπόν στο γραφείο του Διευθυντή (ήταν Διευθυντής του Δημοτικού) και μου είπε. Επειδή είσαι καλός στους διαλόγους και έχεις ταλέντο ηθοποιού θα σου πω μερικά πράγματα να τα βάλεις καλά μέσα στο μυαλό σου.
Στα γραπτά του πρώτου εξαμήνου δεν μου έγραψες σπουδαία πράματα εκτός από τα μαθηματικά. Ισα-ισα που περνάς τη βάση για να βγάλεις τη τάξη.
Μα του λέω είχα να μάθω τσι διαλόγους.
Με έκοψε με μια κίνηση του χεριού του και μου είπε:
Στο τέλος της χρονιάς θα κάνουμε μια εκδήλωση μεγαλύτερη απ’ αυτή της 25ης Μαρτίου. Λοιπόν θα μου μάθεις 4 διαλόγους και θα τους πεις όσο καλύτερα μπορείς και εγώ θα σε περάσω να τελειώσεις το δημοτικό και να πας στο Γυμνάσιο.
Ακόμα και αν δεν μου γράψεις στα μαθήματα καλά. Αλλά θέλω να προσπαθήσεις να διαβάσεις και τα μαθήματα σου όσο μπορείς. Θα βρω τους διαλόγους και τα έργα που θα παίξετε και θα κάνουμε μπρόβες από το Πάσχα μέχρι την ημέρα της εκδήλωσης.
Σύμφωνοι ; με ρώτησε, λες και μπορούσα να πω όχι !!
Κούνησα το κεφάλι καταφατικά.
Και άκου μια συμβουλή και να την θυμάσαι. Ο ηθοποιός αν είναι πολύ καλός μπορεί να αποκτήσει δόξα και να τον θαυμάζει όλη η Ελλάδα, αλλά λεφτά ποτέ δεν θα εχει στην τσέπη του, αρκετά για να ζήσει μια οικογένεια.
Γιαυτό προσπάθησε στο Γυμνάσιο που θα πάς να μάθεις γράμματα και να μπείς στο Πανεπιστήμιο ή κάπου αλλού που θα μπορείς να έχεις ένα καλό μισθό.
Το Πάσχα έτυχε να έρθει στο χωριό ένας θίασος από την Αθήνα. Ο θιάσος της Κατερίνας . Έτσι τον έλεγαν. Πήρα μετά την παράσταση και φιλοξένησα την Κατερίνα και ένα νεαρό ζευγάρι ηθοποιών στο σπίτι μας.
Η Μάνα μου τους είπε ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός και οτι ο δάσκαλος είπε οτι οι ηθοποιοί πολλές φορές πεινάνε και δεν έχουν λεφτά. Η κυρία Κατερίνα μου χάϊδεψε το κεφάλι και μου είπε:
Να ακούσεις το δάσκαλό σου, έχει δίκιο. Μας βλέπεις εμάς που γυρνάμε τα χωριά και δίδουμε παραστάσεις για λίγες δραχμές για να ζήσουμε. Αν δεν μας φιλοξενούσες απόψε θα κοιμόμαστε στο αυτοκίνητο. Είναι δύσκολη η ζωή μας.
Με ρώτησε αν είχα τους διαλόγους που θα έπαιζα και τις τους έδωσα. Ενας απ’ αυτούς ήταν, <ο σοφός και ο μπεκρής>.
Εγώ θα έπαιζα τον μπεκρή. Μου είπε να της δείξω πως θα τον παίξω. Εγώ άρχισα να παραπατάω και να λέω τα λόγια του μπεκρή.
Περίμενε μου λέει να δεις πως παίζετε ο μπεκρής.
Είπε στον νεαρό ηθοποιό που παρακολουθούσε, να μου δείξει πώς θα παίξω τον μπεκρή , μπερδεύοντας τα λόγια και κάνοντας κατά διαστήματα χικ σαν να τον έπιασε λόξιγκας με λιγότερα παραπατήματα από αυτά που έκανα εγώ.
Ο δάσκαλος έμαθε για την φιλοξενία των ηθοποιών και την άλλη μέρα στο σχολείο μου είπε μπράβο που φιλοξένησα τους ανθρώπους και συμπλήρωσε. Ελπίζω να έμαθες κάτι θετικό από αυτούς.
Στην εκδήλωση του Ιουνίου ο δάσκαλος είχε καλέσει πολύ κόσμο. Τον επιθεωρητή τον Νομάρχη και τους Δημάρχους του Αγίου Νικολάου του χωριού και άλλους επισήμους. Όλοι έμειναν έκπληκτοι από την ερμηνιά των διαλόγων και των σκετς.
Αλλά τα μπράβο τα πήρε ο δάσκαλος. Εγώ πήρα ένα εξαράκι στο απολυτήριο του Δημοτικού μια και δεν έγραψα καλά στα γραπτά του ‘Β εξαμήνου, αφού δεν μπόρεσα να διαβάσω όπως έπρεπε τα μαθήματά μου.
Δεν μου πολυάρεσε βέβαια αλλά σκεπτόμενος ότι ο καλύτερος μαθητής που έπαιξε και τον ρόλο του σοφού πήρε 8, δεν είπα τίποτε . Ο δάσκαλος το κατάλαβε και μου είπε:
Οι βαθμοί είπαμε είναι για να σε κάνουν να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος. Το 8 είναι για τον καλύτερο μαθητή. Το 9 είναι για τον δάσκαλο και το 10 μόνο ο θεός το παίρνει που τα ξέρει όλα !!
Εσύ πήρες 6 όχι ότι μου έγραψες στις εξετάσεις, αλλά γιατί φέτος έμαθες μερικά πράγματα που θα σου φανούν χρήσιμα στη ζωή σου αύριο μεθαύριο.
Τότε οι δάσκαλοι ήταν δάσκαλοι ζωής !!
Πηγή: Παλιές ιστορίες από τση Λίμνες Μεραμπέλλου
»»»»»» ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ ««««««