Να είσαι ευγενικός με όλους. Δεν ξέρεις τι σταυρό κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος που τον κρίνεις από τον καναπέ σου και μάλιστα πιστεύοντας ότι εσύ στη θέση του θα τα έκανες καλύτερα.
Να προτιμήσεις την προσευχή και τη σιωπή, παρά να ρίξεις βέλη με το στόμα σου, διότι μπορεί να λειτουργήσει ο πνευματικός νόμος και να πέσεις σε χειρότερα [‘αθη από αυτά για τα οποία κρίνεις τον αδερφό σου. Μια ευγενική καλημέρα την αξίζουν όλοι ακόμα και ο εχθρός μας. Να τη δίνεις απλόχερα.
Γνωρίζω αρκετές τέτοιες καταστάσεις. Άνθρωποι που νόμιζαν ότι θα κάνουν τον καλύτερο γάμο και τελικά έφτασαν με τον άνθρωπό τους στα δικαστήρια. Ζευγάρια που θεωρούσαν ότι θα γίνουν οι καλύτεροι γονείς του κόσμου αλλά τελικά δεν κατάφεραν να κάνουν παιδιά ή έκαναν και τρέχουν να τα μαζεύουν από τα πεζοδρόμια. Άνθρωποι που έκριναν κάποιον για ένα πάθος και έπεσαν στο ίδιο πάθος σε χειρότερη κατάσταση. Οπότε καλύτερα να μην μιλάμε.
Να μην παραπονιέσαι και να μην ρίχνεις το φταίξιμο της ζωής σου σε τρίτους. Καλύτερα να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Ακόμα και αν κάποιος έφταιξε για κάποια πτυχή της ζωής σου, εσύ είσαι υπεύθυνος να θεραπεύσεις το τραύμα σου και όχι να το μεταφέρεις σε τρίτους για να νιώσεις καλύτερα επειδή είσαι ανίκανος να πάρεις την ευθύνη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για ό,τι έχει συμβεί στη ζωή τους. Ρίχνουμε ευθύνες, στον Θεό, στον διάβολο, στους γονείς, στις συγκυρίες αλλά αν ψάξουμε σε βάθος φταίμε εμείς στο ότι δεν διαχειριστήκαμε σωστά τις καταστάσεις ή κάναμε ανώριμες επιλογές ορμώμενοι από χαλαρούς συναισθηματισμούς, απωθημένα ή κόμπλεξ.
Πολλοί άνθρωποι αντί να έχουν τον Θεό πατέρα και συνοδοιπόρο, τον θέλουν τσιράκι στα σκοτάδια τους και μετά κάνουν μεγάλους Σταυρούς ή σου μιλάνε για πνευματικά θέματα και ρήσεις Αγίων σε καφέδες. Τα παράπονα, τα απωθημένα, τα κόμπλεξ, οι εγωϊσμοί είναι παράσημα του διαβόλου και όχι του Χριστού. Θέλει προσοχή. . .
Αρκετοί αδερφοί μας εξομολογούνται διάφορες καταστάσεις της ζωής τους αλλά τον Χριστό τον θέλουν απ’ έξω. Απλά να πούμε κάποια πράγματα στον Ιερέα για να ελαφρύνουμε λίγο το βάρος της ψυχής μας αλλά μέχρι εκεί. Η ζωή τους είναι αποκάλυψη του διαβόλου και δυστυχώς καθημερινή σταύρωση του Χριστού. Αν ο Χριστός δεν γίνει η ζωή σου τότε ο Κύριος θα είναι απλά μια εικόνα στον τοίχο του σπιτιού σου και εσύ στην ουσία ένας θρησκόληπτος.
Ο γάμος θα γίνει η φωλιά της σωτηρίας σου ή το καμίνι της κόλασής σου. Πρόσεχε μήπως τελικά έγινες χειρότερος και η αιτία είναι η επιλογή του/της συζύγου σου. Μήπως τελικά πίσω από τα χαμόγελα περπατάτε προς τον γκρεμό και δεν το ξέρετε.
Η χαρά και η ευτυχία σου δεν εξαρτώνται από εξωτερικές συνθήκες. Δεν σημαίνει ότι αν παντρευτείς και κάνεις παιδιά και εγγόνια θα είσαι ευτυχισμένος και χαρούμενος. Ξέρω παντρεμένους που ζουν μια κόλαση, γονείς που έχουν βαριά κατάθλιψη. Οπότε η χαρά δεν πάει με ταμπέλες και καταστάσεις αλλά με το εσωτερικό σου παλάτι. Δηλαδή ποιον έχεις βασιλιά στον εσωτερικό σου θρόνο. Αν δεν είναι ο Χριστός, τότε όλα είναι μάταια και θα παλεύεις με τα σκοτάδια σου.
Καλό αγώνα αδέρφια . . .
π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr
»»»»»» ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΔΩ ««««««
